Ludzie żyją z przerwami od 2,5 tysiąca lat w strategicznym miejscu na wzgórzu Hradiště, które wznosi się wysoko nad dawnym zbiegiem Wełtawy i pierwotnym korytem rzeki Berounka. Największe celtyckie oppidum (osada miejska) w Czechach zostało ogłoszone narodowym zabytkiem kultury w 1989 roku.
Badania stanowiska trwały nieprzerwanie 27 lat (1963-1990). Zgodnie z ustaleniami ekspertów, pierwsza osada powstała tutaj w środkowej epoce brązu, ale miejsce było również zamieszkane w okresie od późnego Hallstatt do wczesnego Methenian (550-400 pne). Grodzisko było prawdopodobnie zamieszkane również w okresie rzymskim i we wczesnym średniowieczu. Samo celtyckie oppidum zostało założone około 180 r. p.n.e., a całkowita powierzchnia ufortyfikowanego obszaru przekroczyła 100 ha. Wewnętrzna zabudowa celtyckiego „miasta” obejmowała budynki dziedzińcowe, a także domy o solidnej konstrukcji, warsztaty i magazyny. W młodszym okresie fortyfikacja rozrosła się na sąsiednim wzgórzu Šance i była połączona doliną Břežany z fortyfikacją na Hradiště. Fortyfikacja ta została prawdopodobnie zmodyfikowana i wykorzystana podczas wojny trzydziestoletniej. Całkowita długość wszystkich ufortyfikowanych linii obronnych przekracza 9 km. Cały obszar oppidum został opuszczony między 30 a 20 r. p.n.e.
Ścieżka przyrodnicza Oppidum Envy jest idealna do poznania grodziska i zapoznaje odwiedzających z fortyfikacjami, bramami i akropolem.
Chociaż oppidum znajduje się na wzgórzu zwanym Hradiště, nadal jest błędnie nazywane Závist - od osady nad brzegiem Wełtawy.